Autyzm - akceptacja ludzkiej różnorodności

Co to jest autyzm?

Z okazji Międzynarodowego Dnia Działania chcemy podnieść świadomość na temat autyzmu. Może kiedykolwiek miałeś z tym jakieś punkty kontaktowe?

Autyzm lub również nazywane zaburzeniem spektrum autyzmu jest złożonym zaburzeniem neurologicznym i rozwojowym, które wpływa na zachowanie, komunikację i interakcję społeczną osoby. W ICD 10 zaburzenia spektrum autyzmu są jednym z głębokich zaburzeń rozwojowych (ICD-10: F84). Jeszcze kilka lat temu zaburzenia spektrum autyzmu były zdefiniowane jako choroba lub niepełnosprawność. W międzyczasie ludzie „neurodiversity” lub „neurodive -gang” są bardziej powszechni. AUTIST: Więc w środku nie postrzegaj się jako upośledzony, ale tylko jako inny - a także chcą być postrzegane i traktowane przez społeczeństwo.

Co z tym „Autystyczny dzień dumy „wszystko?

Dzień dumy autystycznych ”, w niemieckim„ Dniu dumy autystycznej ”, to międzynarodowy dzień działania, który odbywa się każdego roku 18 czerwca. Po raz pierwszy został uruchomiony przez organizację „Aspies for Freedom” w 2005 r. W celu promowania świadomości i akceptacji autyzmu w społeczeństwie.

Oto kilka istotnych aspektów Dnia Dumy Autystycznej:

• Świętowanie tożsamości autystycznej: Dzień powinien zachęcić społeczność autyzmu do dumnej ze swojej tożsamości. Chodzi o nie postrzeganie autyzmu jako deficytu lub choroby, ale jako naturalnej zmienności ludzkiej neurodyczności.

• Wzrost świadomości: Stara się poprawić ogólną świadomość i zrozumienie autyzmu. Dzień powinien pomóc w zmniejszeniu uprzedzeń i nieporozumień.

• Promocja akceptacji: Dzień dumy autystyczny podkreśla znaczenie akceptacji ludzi autystycznych we wszystkich obszarach życia. Obejmuje to wsparcie edukacji, pracy i w życiu społecznym.

• Zajęcia i wydarzenia: Odbywają się różne wydarzenia i działania na całym świecie, takie jak warsztaty, wykłady, dyskusje i uroczystości organizowane przez ludzi z autyzmem.

• Symbol: Symbol tęczowej nieskończoności jest często używany do reprezentowania autyzmu i różnorodności neurodyczności. Symbolizuje nieskończoność ludzkich zdolności i różnorodności w społeczności autyzmu.

Autystyczny Dzień Pride jest ważnym dniem świętowania i podkreślenia praw i wyjątkowości ludzi autystycznych, że są oni cenną częścią społeczeństwa.

 

Ile osób ma to wpływ?

Występowanie autyzmu w Niemczech, podobnie jak w wielu innych krajach, mierzy się na podstawie wskaźnika rozpowszechnienia. Wskaźnik rozpowszechnienia wskazuje, jak często pewna choroba występuje w pewnej grupie populacji.

Oto kilka ważnych punktów na temat występowania autyzmu w Niemczech:

• Wskaźnik rozpowszechnienia: Obecne szacunki zakładają, że na około 1% populacji wpływa zaburzenie spektrum autyzmu (ASA). Odpowiada to około 800 000 osób w Niemczech.

• Diagnoza: Wskaźniki diagnostyczne autyzmu wzrosły w ostatnich latach. Wynika to częściowo z ulepszonych metod diagnostycznych i większej świadomości autyzmu w społeczeństwie i eksperci.

• Rozkład płci: Autyzm częściej diagnozuje się chłopców i mężczyzn niż u dziewcząt i kobiet. Stosunek wynosi około 4: 1. Jednak coraz częściej uznaje się, że autyzm jest często diagnozowany u kobiet, ponieważ ich objawy mogą być mniej oczywiste lub wyrażane na inne sposoby.

• Wiek diagnostyczny: Autyzm można zdiagnozować w każdym wieku, ale często diagnoza jest w dzieciństwie. Wczesne wykrywanie i wczesne interwencje są ważne, aby zapewnić najlepsze możliwe wsparcie i rozwój dotkniętych dzieci.

• Wsparcie i zasoby: Istnieją różne oferty wsparcia i zasoby dla osób z autyzmem w Niemczech, w tym specjalistyczne szkoły, centra terapeutyczne i grupy samozaparcia. Włączenie i integracja ludzi autystycznych do życia edukacyjnego i zawodowego jest coraz bardziej promowane.

 

Które formy autyzmu są obecnie znane?

Zaburzenia spektrum autyzmu (ASS) obejmują różnorodne warunki, które różnią się ich rodzajem i nasileniem. Najczęstsze kategorie w spektrum autyzmu to:

Autyzm wczesnego dzieciństwa (zespół kanału):

• Jest to najbardziej klasyczna forma autyzmu, która jest zwykle rozpoznawalna przed trzecim wieku.
• Objawy obejmują znaczące trudności w interakcji społecznej, komunikacji i powtarzających się wzorcach zachowania.
• Dzieci z autyzmem wczesnego dzieciństwa mogą również wykazywać wrażliwość sensoryczną i poważnie ograniczone zainteresowania.

zespół Aspergera:

• Osoby z zespołem Aspergera często mają normalne do ponadprzeciętnej inteligencji i nie ma znaczących opóźnień w rozwoju języka.
• Mają jednak trudności z interakcją społeczną i często wykazują ograniczone i powtarzające się interesy i zachowania.
• Zespół Aspergera jest często diagnozowany dopiero później w dzieciństwie, a nawet w wieku dorosłym.

Nietypowy autyzm:

• Ta kategoria obejmuje osoby, które spełniają niektóre, ale nie wszystkie kryteria wczesnego dzieciństwa lub zespołu Aspergera.
• Objawy mogą być łagodniejsze lub rozwijać się później.
• Termin „PDD-NOS” służy do opisania szerszej grupy zaburzeń rozwojowych, które nie należą do innych konkretnych kategorii.

Zespół Rett:

• Jest to rzadkie zaburzenie genetyczne, które dotyka prawie wyłącznie dziewczęta.
• Po początkowo normalnym rozwoju dzieci z zespołem Retta w wieku od 6 do 18 miesięcy tracą wyuczone umiejętności, szczególnie w dziedzinie umiejętności i języka ręcznego.
• Zespół Retta charakteryzuje się poważnymi zaburzeniami poznawczymi i niepełnosprawnością fizyczną.

 Zaburzenie dzieciństwa (zespół Hellera):

• To bardzo rzadkie zakłócenia zwykle występują po okresie co najmniej dwóch lat normalnego rozwoju.
• Dzieci z tym zaburzeniem tracą umiejętności w kilku dziedzinach rozwoju, w tym w języku, umiejętnościach społecznych i umiejętności motorycznych.

Jak diagnozuje się autyzm?

 Diagnoza zaburzeń spektrum autyzmu (ASS) jest złożonym procesem, który zazwyczaj wymaga kompleksowej oceny interdyscyplinarnego zespołu ekspertów. Proces ten obejmuje kilka kroków w celu dokonania precyzyjnej i pełnej diagnozy. Oto główne kroki diagnozy:

Wczesne wykrywanie i badania przesiewowe

• Obserwacja rozwoju: Rodzice, nauczyciele i pediatrzy obserwują rozwój wczesnego dzieciństwa i zwracają uwagę na oznaki opóźnień rozwojowych lub niezwykłych zachowań.

• Testy przesiewowe: Istnieją znormalizowane narzędzia badań przesiewowych, które są używane do testowania dzieci pod kątem autyzmu, na przykład zmodyfikowanej listy kontrolnej autyzmu u małych dzieci (M-CHAT) lub kwestionariusza komunikacji społecznej (SCQ).

Szczegółowa historia medyczna i historia rozwoju

• Anamnese: Szczegółowa rozmowa z rodzicami lub przełożonymi w celu zrozumienia historii rozwoju dziecka, w tym kamieni milowych, zachowania, interakcji społecznych i umiejętności komunikacyjnych.

• Dawne raporty medyczne i psychologiczne: Przegląd poprzednich raportów i ocen, aby uzyskać kompleksowy obraz.

  Obserwacja kliniczna

• Obserwacja zachowania: Obserwacja kliniczna dziecka w różnych sytuacjach w celu zidentyfikowania typowych zachowań, które mogą wskazywać na autyzm.

• Standaryzowane instrumenty obserwacyjne: Zastosowanie instrumentów, takich jak harmonogram obserwacji diagnostyki autyzmu (ADOS) do obserwacji ustrukturyzowanej.

Testy diagnostyczne i recenzje

• Wywiady diagnostyczne: Zastosowanie znormalizowanych wywiadów, takich jak autyzm z rewizyjnym wywiadem (ADI-R) w celu zbierania szczegółowych informacji na temat objawów i ich kursu.

• Testy rozwoju i inteligencji: Testy oceny umiejętności poznawczych, takie jak skala wywiadu Wechsler dla dzieci (WISC) lub skale wywiadu Stanford-Binet.

• Recenzje językowe i komunikacyjne: Testy oceny umiejętności językowych i komunikacyjnych, często przeprowadzane przez mowy terapeutów.

 Ocena multidyscyplinarna

• Współpraca między ekspertami: Zespół ekspertów, w tym pediatrzy, psychologowie, neurologowie, mowy terapeuci i terapeuci zajęciowi, współpracuje w celu przeprowadzenia kompleksowej oceny.
• Porady i konsultacje: Zespół omawia wyniki recenzji i przychodzi do wspólnej decyzji diagnostycznej.

Wykluczenie innych zaburzeń

• Diagnoza różnicowa: Ważne jest, aby wykluczyć inne zaburzenia rozwojowe, choroby psychiczne lub schorzenia, które mogą mieć podobne objawy, takie jak zaburzenia języka, zaburzenia lękowe lub zaburzenia przetwarzania sensorycznego.

Diagnoza i raportowanie

• Podział diagnostyczny: Po ukończeniu wszystkich ocen diagnoza jest przekazywana rodzicom lub przełożonym, wraz ze szczegółowym wyjaśnieniem wyników.

• Indywidualne zalecenia: Na podstawie diagnozy przedstawiono zalecenia dotyczące interwencji, terapii i środków wsparcia w celu promowania rozwoju i jakości życia dziecka.

Ciągłe monitorowanie i adaptacja

• Regularna opieka po raz: Ciągłe monitorowanie rozwoju dziecka i dostosowanie strategii interwencji zgodnie z wymaganiami.
• Adaptacja wsparcia: Elastyczność w dostosowywaniu wsparcia w celu zaspokojenia zmieniających się potrzeb dziecka.

 Diagnoza autyzmu jest szczegółowym i indywidualnym procesem opartym na starannej obserwacji i obszernej ocenie, aby zapewnić rozpoznawanie i rozwiązanie konkretnych potrzeb dziecka.

 

Jakie objawy mają ludzie autystyczni?

Objawy zaburzeń ze spektrum autyzmu (ASS) różnią się znacznie pod względem typu i ciężkich stopni, ale można je podzielić na dwie główne kategorie: upośledzenia komunikacji społecznej i interakcji, a także ograniczone, powtarzające się wzorce i zainteresowania zachowania. Oto niektóre typowe objawy, które występują w tych kategoriach:

Upośledzenia społeczne Komunikacja i interakcja

 Interakcji społecznych:

• Trudności w budowaniu i utrzymywaniu kontaktów społecznych.
• Problemy z zrozumieniem i interpretacją sygnałów społecznych, takich jak mimika, gesty i ton.
• Niewielkie zainteresowanie wspólnymi działaniami lub grach z rówieśnikami.
• Trudności w postawieniu się w innych lub zrozumieniu ich perspektyw (brak empatii).

Komunikacja:

• Opóźniony rozwój języka lub brak rozwoju języka.
• Trudności w trakcie rozmowy, na przykład problemy, rozpoczęcie rozmowy lub rozmowa na przemian.
• Powtarzanie słów lub fraz (echoly).
• Niezwykłe wzorce głosowe, na przykład monotonne lub śpiewający sposób mówienia.
• Problemy z zrozumieniem dowcipów, ironii lub metafor.

 

 Ograniczone, powtarzalne wzorce i interesy zachowań

Powtarzające się zachowania:

• Powtarzające się ruchy, takie jak huśtawki, trzepotanie dłoni lub obrót.
• Patrząc na pewne rutyny i rytuały, trudności ze zmianami w codziennej rutynie.
• Nadmierne zajęcie niektórymi obiektami lub tematami.

Szczególne zainteresowania:

• Intensywne zainteresowanie niektórymi tematami lub czynnościami, często niezwykłym typem lub intensywnością.
• Skoncentruj się na częściach obiektów (na przykład obracanie kół).

Czułość sensoryczna:

• Nadmierna lub subdowna wrażliwość na bodźce sensoryczne, takie jak dźwięki, światło, tekstury lub zapachy.
• Niezwykłe reakcje na doświadczenia sensoryczne, na przykład niechęć do pewnej odzieży lub preferencji niektórych tekstur.

Inne możliwe objawy

• Zdolności poznawcze: Niektóre osoby z autyzmem mają zaburzenia intelektualne, podczas gdy inne mają normalną lub ponadprzeciętną inteligencję.

• Reakcje emocjonalne: Trudności w radzeniu sobie z emocjami, w tym silnymi reakcjami na frustrację lub stres.

• Zdolności motoryczne: Problemy z drobnymi i rażącymi umiejętnościami motorycznymi, trudności w koordynacji.

Objawy mogą być rozpoznawalne we wczesnym dzieciństwie, często przed trzecim wieku. Diagnozę i wsparcie powinny być dostosowywane indywidualnie, ponieważ każda osoba ma inne mocne i potrzeby związane z autyzmem.

Leczenie i wsparcie

Istnieją różne opcje terapii i wsparcia dla osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (ASS), które mają na celu promowanie swoich umiejętności, poprawę ich jakości życia i wspieranie ich w radzeniu sobie z wyzwaniami. Oto niektóre z najważniejszych podejść:

 

Terapia behawioralna

 Zastosowana analiza behawioralna (ABA):

• Podejście naukowe, które ma na celu promowanie pożądanych zachowań i ograniczenie niepożądanych.
• Intensywne, zindywidualizowane spotkania, które często odbywają się w sytuacji jeden do jednego.
• Zastosowanie pozytywnych posiłków w celu rozwijania umiejętności, takich jak komunikacja, interakcja społeczna i samowystarczalność.

 Pozytywne wsparcie zachowań (PBS):

• Kompleksowe podejście, które integruje pozytywne strategie behawioralne w celu zmniejszenia problematycznych zachowań.
• Włączenie środowiska i społeczności w celu promowania zrównoważonych zmian.

 Terapia językowa i komunikacyjna

Terapia mowa:

• Promowanie umiejętności językowych, w tym artykulacji, słownictwa i zrozumiałości języka.
• Wsparcie w opracowywaniu umiejętności komunikacyjnych, takich jak wyraz twarzy, gesty i systemy komunikacji wizerunku.

 Wspierana komunikacja (Wielka Brytania):

• Korzystanie z AIDS, takich jak płytki obrazkowe, urządzenia komunikacyjne lub aplikacje w celu ułatwienia komunikacji.
• Promowanie niezależności i poprawa interakcji społecznych.

 

Terapia zajęciowa

 Terapia integracji sensorycznej:

• Leczenie działań sensorycznych, które mają na celu regulację układu sensorycznego poprzez ukierunkowane działania.
• Poprawa umiejętności motorycznych i świadomości ciała (serwuj do tego Urządzenia do masażudo ustawienia bodźców sensorycznych)

 Codzienna terapia:

• Wsparcie w rozwoju umiejętności, które są ważne dla życia codziennego, takich jak przyciąganie, jedzenie i opieka nad ciałem.
• Promocja niezależności i niezależności.

 

Szkolenie kompetencji społecznych

 Historie społeczne:

• Poprawa sytuacji społecznych i zachowań poprzez historie, które promują zrozumienie i radzenie sobie z interakcjami społecznymi.
• Rozwój umiejętności, takich jak empatia, przejęcie i rozwiązywanie konfliktów.

 Terapia grupowa:

• Szkolenie umiejętności społecznych w małych grupach, aby ćwiczyć kontakt z rówieśnikami i wzmacniać umiejętności społeczne.
• Gry roli i praktyczne ćwiczenia mające na celu poprawę interakcji społecznych.

 

Wsparcie edukacyjne

 Specjalistyczne programy edukacyjne:

• Dostosowanie programu nauczania i metody nauczania indywidualnym potrzebom dzieci z autyzmem.
• Wykorzystanie specjalistycznych nauczycieli i terapeutów do oferowania ukierunkowanego wsparcia.

 W tym edukacja:

• Integracja dzieci z autyzmem do zwykłych zajęć szkolnych z dodatkowym wsparciem.
• Promowanie włączenia społecznego i wzajemnego zrozumienia.

 

Wsparcie medyczne i psychologiczne

Lek:

• Zastosowanie leków w leczeniu towarzyszących objawów, takich jak strach, depresja lub nadpobudliwość.
• Dokładne monitorowanie i adaptacja leków przez specjalistę.

 psychoterapia:

• Wsparcie w radzeniu sobie z wyzwaniami emocjonalnymi i psychicznymi poprzez rozmowy terapeutyczne i interwencje.
• Promowanie studni emocjonalnych i regulacji.

 

Wsparcie dla rodzin

Szkolenie i porady rodziców:

• Szkolenie i wsparcie dla rodziców w nauce skutecznych strategii w radzeniu sobie z wyzwaniami autyzmu.
• Wsparcie emocjonalne i wymiana doświadczeń.

 Grupy samookaleczania:

• Wymiana i wsparcie między rodzinami a osobami dotkniętymi dzieleniem się doświadczeniami i wspierania się nawzajem.
• Dostęp do zasobów i informacji.

 

Wsparcie zawodowe

Orientacja kariery i porady:

• Wsparcie w orientacji zawodowej i poszukiwanie odpowiednich szkoleń lub miejsc pracy.
• Dostosowanie środowiska pracy i promocja umiejętności zawodowych.

 Wspierane zatrudnienie:

• Towarzysząc i wsparcie w miejscu pracy, aby umożliwić udaną integrację i długoterminowe zatrudnienie.
• Zapewnienie trenerów pracy i indywidualne wsparcie.

Te różnorodne opcje terapii i wsparcia mogą pomóc poprawić jakość życia osób z autyzmem i pomóc im w wykorzystaniu pełnego potencjału. Wybór odpowiednich miar należy regulować indywidualnie i regularnie sprawdzać, aby zaspokoić zmieniające się potrzeby.